Ik was enige tijd geleden naar de tentoonstelling 'Hit Me With a Flower' in het Stedelijk Museum van Schiedam een bitterzoete tentoonstelling over vrouwelijkheid. "Een oogstrelend zoete tentoonstelling die diversiteit in de maatschappij glorieus viert. Ook is het een eerbetoon aan ‘meisjeskunst’, een term die vaak denigrerend is bedoeld, maar nu als geuzennaam wordt gebruikt", zoals het museum het zelf omschrijft.
Ik moest bij de titel meteen denken aan het legendarische videowerk van Pipilotti Rist, 'Ever Is Over All'. En tot mijn blijdschap was deze video ook te zien daar.
Wat zie je?
Op het ene scherm loopt een jonge vrouw in een zwierige blauwe jurk en rode schoenen. In haar hand houdt ze een lange bloem (Kniphofia, ook wel vuurpijl genoemd). Tot verrassing van de kijker begint ze achteloos autoruiten in te slaan met de bloem terwijl ze verder loopt. In plaats van dat ze wordt tegengehouden, glimlacht een passerende vrouwelijke politieagent goedkeurend naar haar (briljant is mijn ogen).
Op het andere scherm zijn er vertraagde, dromerige beelden van dezelfde bloemen te zien, die zachtjes in een veld wiegen.
Op 8 maart zag ik een foto van bord genomen tijdens de vrouwenmars met de tekst: "kijk niet zo boos". Dit is precies waar dit werk voor mij over gaat. Het beeld dat we hebben over vrouwen. We moeten suikerzoet zijn en agressie hoort daar niet bij.
De serene houding en kleding van de vrouw, gecombineerd met haar destructieve daad, daagt traditionele ideeën uit over hoe vrouwen zich ‘behoren’ te gedragen. De glimlachende politieagent zet deze verwachting verder op zijn kop en suggereert mogelijk een verborgen vorm van solidariteit of rebellie binnen het systeem.
Beyonce heeft zich trouwens laten inspireren door haar in de video Hold Up. (Trouwens ook door Bill Viola met Ascention)
Geluid aan.